به نقل از «فارس»

ابداع روش عملی آلپ ریفت برای تخمین پتانسیل فرونشست زمین توسط محققان دانشگاه تبریز

تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۳۹۸۶۱

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، عطا الله ندیری دانشیار گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز با اشاره به پدیده فرونشست زمین و مشکلات ناشی از آن در سطح کشور و استان آذربایجان‌شرقی اظهار داشت: یکی از مشکلات حاد استفاده بی‌رویه از منابع آب‌های زیر زمینی وقوع پدیده فرونشست زمین است که این مسئله در برخی استان‌ها از قبیل تهران مشکلات زیادی بوجود آورده است و عدم مدیریت آن تبعات جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: مطالعات انجام گرفته در گروه علوم زمین و گروه سنجش از دور (GIS ) دانشگاه تبریز و پژوهشگران حوزه های مرتبط نشان از ظهور این پدیده زیست محیطی در در دشت‌های شبستر، مرند، تسوج، و حتی تبریز دارد و برای جلوگیری از پیشروی این پدیده باید از اکنون برنامه ریزی لازم برای جلوگیری از بروز پدیده فرونشست زمین صورت بگیرد که دانشگاه بعنوان مرجع علمی مطمئن می‌تواند نقش اساسی در ارائه برنامه مدیریتی برای جلوگیری از بروز این پدیده و مشکلات بعدی آن باشد و نیازمند ورود مدیران استانی در اسرع وقت به موضوع و بررسی راهکارها جهت حل مشکل است.

عضو هیئت علمی دانشگاه  تبریز با اشاره  به برخی از مشخصات علمی و فنی روش ابداعی افزود: چهارچوب عملی ارائه شده با ترکیب تمام عوامل زمین شناسی مهندسی، هیدروژئولوژیکی و هیدرومورفولوژیکی توانسته مناطقی که دارای پتانسیل بالای فرونشست در آینده دارند را قبل از وقوع فرونشست پیش بینی کند تا بتوان قبل از وقوع این پدیده با مدیریت صحیح از آن جلوگیری کرد بدین معنا که تمام روشهای قبلی در خصوص فرونشست زمین شامل پردازش تصاویر ماهواره ای و یا استقرار GPS های دقیق تنها توانایی گزارش مقدار فرونشست اتفاق افتاده را داشته و در پژوهش های اخیر پیش بینی روند فرونشست نیز توسط مدلسازی انجام شده است. این در حالی است که این پژوهش ها توان ارائه تخمینی از مناطقی که در آینده فرونشست در آنها محتمل است نداشته و لذا امکان پیشگیری از وقوع این فاجعه زیست فرونشست را ندارند. 

ندیری با اشاره  به  مقالات و استنادات علمی  مرتبط با این  روش افزود: این چهاچوب عملی برای اولین بار در دشت شبستر در سال 2018 ارزیابی شد و با چاپ مقاله ای با عنوان ”Introducing a new framework for mapping subsidence vulnerability indices (SVIs): ALPRIFT”  در مجلهScience of The Total Environment  با ضریب تأثیر 5/6 این چهارچوب عملی ارائه شد و پس از آن این روش در دشت اردبیل و مرند نیز استفاده گردید و نتایج ارزشمندی در پی داشت که به ترتیب در مجلات Bulletin of Engineering Geology and the Environment (با ضریب تأثیر 3) و Environmental Impact Assessment Review (با ضریب تأثیر 13/4) به چاپ رسیده اند.

وی افزود: همچنین این روش برای دشت های جنوب تهران و سلماس نیز استفاده شده است و در حال داوری در مجلات معتبر با ضریب تأثیر 6/5 می باشد. همچنین در حال همکاری برای استفاده از این چهارچوب عملی برای تخمین پتانسیل فرونشست در دشت‌هایی در دیگر کشور می باشیم. که نشان از توانمندی چهارچوب عملی ALPRIFT دارد وشایسته است که از همکاران و تیم تحقیقاتی که روی این پژوهش ها فعالیت های شبانه روزی داشته اند تشکر و قدردانی داشته باشم زیرا اینگونه پژوهش ها حاصل کار تیمی است و بنده تنها به عنوان نماینده این تیم تحقیقاتی هستم.

ندیری با اشاره به پتانسیل بالای علمی محققان دانشگاه تبریز در زمینه فرونشست زمین افزود: بر اساس توانمندی پژوهشگران دانشگاه تبریز امکان پیش بینی فرونشست زمین در مناطقی که هنوز فرونشست پدیدنیامده، وجود دارد. بر اساس روش ابداعی محققین دانشگاه تبریز ارائه شده این امکان وجود دارد که با استفاده از نرم افزارها وتکنیک های خاص ابداعی زمین‌هایی که در آینده با مشکل فرونشست مواجه خواهند شد را با ضریب اطمینان بالا مشخص کنیم از این رو ما آمادگی داریم با استفاده از این توانمندی علمی و دانشگاهی مواردی را که در آینده در استان امکان فرونشست دارند را پیش بینی نمائیم تا مسئولین راهکارهای جلوگیری از بروز پدیده را بعمل آورند.

انتهای پیام/60001

منبع: فارس

کلیدواژه: تبریز دانشگاه فرونشست زمین فرونشست دانشگاه تبریز ضریب تأثیر فرونشست زمین پیش بینی پژوهش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۳۹۸۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ابداع نسل جدید ربات‌های نرم با توانایی خم شدن و خزیدن

نوع جدیدی از ربات نرم که توسط پژوهشگران آمریکایی ابداع شده است، می‌تواند به راحتی خم شود، در پیچ‌وخم‌ها به حرکت درآید و به طور مستقل یا گروهی کار کند.

به گزارش ایسنا، مهندسان «دانشگاه پرینستون»(Princeton University) و «دانشگاه کارولینای شمالی»(NCSU) یک ربات نرم ساخته‌اند که به راحتی در پیچ‌وخم‌ها حرکت می‌کند.

به نقل از ساینمگ، هدایت کردن ربات‌های نرم می‌تواند چالش‌برانگیز باشد زیرا به کار بردن تجهیزات بیشتر برای سیستم فرمان، اغلب استحکام ربات را بالا می‌برد و انعطاف‌پذیری آن را کاهش می‌دهد. «توو ژائو»(Tuo Zhao) پژوهشگر دانشگاه پرینستون گفت: طراحی جدید با ساختن سیستم فرمان مستقیما در بدن ربات، بر این مشکلات غلبه می‌کند.

پژوهشگران در مقاله این پروژه توضیح داده‌اند که چگونه این ربات را از بخش‌های مدولار و استوانه‌ای ساخته‌اند. بخش‌هایی که می‌توانند به طور مستقل عمل کنند یا به هم بپیوندند تا یک واحد طولانی‌تر را تشکیل دهند، همگی به توانایی ربات برای حرکت و مسیریابی کمک می‌کنند. سیستم جدید به ربات منعطف امکان می‌دهد تا به جلو و عقب حرکت کند، محموله را بردارد و به شکل بلندتر درآید.

پژوهشگران نوشتند: مفهوم ربات‌های نرم مدولار می‌تواند اطلاعاتی را درباره ربات‌های نرم آینده ارائه دهد که می‌توانند منبسط شوند، خود را تعمیر کنند و عملکردهای جدیدی را داشته باشند.

ژائو خاطرنشان کرد که توانایی ربات برای جمع و باز شدن هنگام حرکت کردن به آن امکان می‌دهد تا به‌ طور مستقل یا با یک گروه کار کند. وی افزود: هر قطعه می‌تواند یک واحد مجزا باشد یا با قطعات دیگر همکاری کند. قطعات می‌توانند به راحتی جدا شوند و ما برای متصل کردن آنها از آهن‌ربا استفاده می‌کنیم.

ژائو در آزمایشگاه «گلاوسیو پائولینو»(Glaucio Paulino) واقع در بخش مهندسی عمران و محیط زیست و موسسه مواد پرینستون کار می‌کند. پائولینو که استاد مهندسی است، اوریگامی را در طیف گسترده‌ای از کاربردهای مهندسی، از دستگاه‌های پزشکی گرفته تا هوافضا و ساخت‌وساز به کار می‌برد.

پائولینو گفت: ما یک ربات اوریگامی نرم مدولار را با الهام از محیط زیست ابداع کرده‌ایم که به واسطه تحریک الکتروترمال با سیستم‌های گرمایشی قابل خم شدن و سازگار فعال می‌شود. این یک فناوری بسیار امیدوارکننده با قابلیت انتقال به ربات‌هایی است که می‌توانند رشد کنند، خود را ترمیم کنند و سازگاری داشته باشند.

یکی از چالش‌برانگیزترین جنبه‌های کار، ایجاد مکانیسمی برای کنترل حرکات خمشی و تا شدن بود که برای راندن و هدایت ربات استفاده می‌شود. پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، یک راه حل را برای این مشکل ارائه دادند. آنها از دو ماده شامل الاستومر کریستال مایع و پلی‌آمید استفاده کردند که هنگام گرم شدن به طور متفاوتی منقبض یا منبسط می‌شوند و آنها را به صورت نوارهای نازک ترکیب کردند.

پژوهشگران یک سیستم گرمایشی قابل کشش نازک را نیز نصب کردند که از یک شبکه نانوسیم نقره تشکیل شده بود. جریان الکتریکی روی سیستم گرمایشی نانوسیم، نوارهای کنترل را گرم می‌کند و انبساط متفاوت دو ماده، چین‌هایی را در نوار به وجود می‌آورد. پژوهشگران با تنظیم کردن جریان و مواد مورد استفاده در نوارهای کنترل می‌توانند تا شدن و خم شدن را به دقت برای هدایت حرکت ربات کنترل کنند.

«یونگ ژو»(Yong Zhu) استاد بخش مهندسی مکانیک و هوافضا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی گفت: نانوسیم نقره یک ماده عالی برای ساخت ‌رساناهای کششی است. ‌رساناهای قابل کشش، عناصر سازنده انواع دستگاه‌های الکترونیکی قابل کشش از جمله سیستم‌های گرمایشی قابل کشش هستند. ما در این پژوهش، از سیستم‌های گرمایشی قابل کشش به عنوان مکانیسم تحریک برای حرکات خمشی و تا شدن استفاده کردیم.

پژوهشگران خاطرنشان کردند که نسخه کنونی این ربات، سرعت محدودی دارد و آنها در تلاش هستند تا حرکت را در نسخه‌های بعدی افزایش دهند.

این پژوهش در مجله «PNAS» به چاپ رسید.

انتهای پیام